Agata Kiedrowicz, Natalia Szostak, Oczy obrazu

Cielesna obecność w świecie warunkuje wszelkie doświadczenie i percepcję. Czy obraz ma własne ciało i doznaje świata? Na jakich prawach istnieje i czego od nas chce?

Książka “Oczy obrazu” powstała z potrzeby namysłu nad “naturą” obrazu. Opiera się na dialogu artystki i kuratorki, wielowątkowym przepływie doświadczenia i refleksji. Rozmowa staje się metodą wspólnej pracy i medium poznawczym, wyzwalającym impuls do zmian perspektywy, wniknięcia w tkankę sensów i znaczeń. Czuła i uważna wymiana zaowocowała treścią, która wykracza poza analizę twórczości artystki. Dotykając uniwersalnych aspektów egzystencji: straty, choroby, dziedzictwa, relacji z materialną, organiczną warstwą świata, staje się opowieścią o zmianie i jej akceptacji.

Na książkę składa się zbiór esejów skomponowanych zgodnie z ideą kłącza, o nielinearnej strukturze i gęstości znaczeń. Poszczególne rozdziały są autonomiczne, ale zarazem wynikają z siebie i łączą w kontekstowe bulwy, otwarte na nowe odczytania i interpretacje. 

Obraz potrzebuje zwrócić się ku sobie. Potrzebuje poznać siebie i swojego autora. 

“Oczy obrazu” w doskonały sposób łączą wątki autobiograficzne, wnikliwą analizę twórczości artystki, namysł krytyczny oraz manifest artystyczny. Centralny wątek to nie tylko próba przeobrażenia traumy w sztukę – każde doświadczenie (ból, strata, choroba, migracja) znajduje swój materialny ślad w obrazie, przedmiocie, geście – ale także spokojna konstatacja na temat zmian, które są nieodłącznym elementem bytu. (...) Intrygujące, hybrydyczne łączenie języka eseju, poezji, dokumentu i notatnika artystycznego rozszerza odbiór twórczości Szostak, przesuwając namysł w stronę rozważań symboliczno-filozoficznych, gdzie dzieło nie jest ograniczone do konkretnego obiektu, ale stanowi wielozbiór zdarzeń, procesów i przeżyć. / Prof. dr hab. Elżbieta Jabłońska