praca zbiorowa, Lares et Penates: On Building a Sense of Security in Architecture

Publikacja towarzyszy wystawie Lary i penaty. O budowaniu poczucia bezpieczeństwa w architekturze w Pawilonie Polskim na 19. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji.

Twórcy wystawy i współautorzy publikacji skupili uwagę na narzędziach, które pozwoliłyby na nowo określić rolę architekta i architektury w świecie współdzielonej niepewności. Bogato ilustrowana książka jest zapisem i przedłużeniem ich poszukiwań. Otwiera ją esej fotograficzny performera Krzysztofa Maniaka, który zabiera czytelników na wspólną eksplorację natury, poszukując w krajobrazie przedmiotów o magicznym potencjale. Historyczka architektury Aleksandra Kędziorek w swoim tekście śledzi długie trwanie architektonicznych praktyk związanych z zapewnianiem pomyślności i ochroną przed nieszczęściami. Filozof Andrzej Marzec i architekt Maciej Siuda snują wspólną opowieść o wnętrzach i relacji ludzi z otaczającymi ich przedmiotami w eseju tekstowo-wizualnym, będącym eksperymentem formalnym, którego jego treść wydarza się pomiędzy tekstem a obrazem. Antropolożka kultury Olga Drenda przygląda się praktykom, które w polskim społeczeństwie, o głównie chłopskich korzeniach, przeszły z tzw. kultury tradycyjnej do wielkomiejskiej rzeczywistości. Artystka Katarzyna Przezwańska prezentuje wyimek swojego archiwum fotograficznego opowiadający o powiązaniach architektury, przyrody i emocji. Rozmowa z architektką i badaczką Tatjaną Schneider dotyczy poczucia sprawczości w kontekście jednego z kluczowych lęków współczesnych — katastrofy klimatycznej. Publikację dopełnia katalog przedmiotów przywołanych na wystawie – słowiańskich „larów i penatów” (nawiązanie do rzymskich bóstw opiekuńczych) wykorzystywanych w praktykach budowania bezpieczeństwa i poczucia bezpieczeństwa w architekturze.