Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju jest jedną z najbardziej znanych prac Piotra Kropotkina. Pisał ją w Anglii, w okresie największej popularności teorii "socjaldarwinistów" Hobbesa i Huxleya, dla których ludzkość była, jak formułuje sam Kropotkin, "luźnym zbiorowiskiem istot zawsze gotowych do walki wzajemnej i ograniczonych w swych, instynktach tylko przez wpływ jakiejś władzy". Teorie te były normalnym odbiciem życia ówczesnej Anglii, która dzięki "wolnej konkurencji" podbijała świat. Obalenie tej teorii, teorii, którą dobitnie można scharakteryzować znanym powiedzeniem "człowiek człowiekowi wilkiem", stanowi istotny cel i treść pracy Kropotkina.
W niniejszym wydaniu prezentujemy także dwie krótsze rozprawy Kropotkina, są to: Państwo i jego rola historyczna i Etyka Anarchistyczna.
Całość poprzedzona została Przedmową autorstwa George Woodcocka, znanego amerykańskiego badacza anarchizmu.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.