Szymon Wildstein, Klasztor głupiego myślenia

Debiutancka książka Szymona Wildsteina należy do tak zwanego gatunku 'artist's novel' — powieści artystycznej, gatunku definiowanego poprzez relację między fikcją a działaniem z obszaru sztuk wizualnych. Jak piszą autorzy projektu The Book Lovers Project: "Powieść artystyczna (artist's novel) jest zależna od struktury powieści. Mimo że może nawiązywać do tradycji literackiej, powstaje w kontekście sztuk wizualnych". "Klasztor głupiego myślenia" Szymon Wildsteina opublikowany został pierwotnie w Miesięczniku Twórczość (styczeń 2021). Obecna, książkowa edycja powstała przy współpracy z Dominiką Święcicką, która odpowiada za wizualną część książki, bazującą na konceptualnych opisach obiektów artystycznych w niej zawartych.

Nad całością tekstu Wildsteina unosi się widmo ściśle formalnych, rygorystycznych opisów maszyn z powieści 'Locus Solus' Raymonda Roussela. Jak pisze w swoim posłowiu Adam Mazur: "Być może te opisy nieistniejących artefaktów są w Klasztorze najlepsze. Przełożone na język absurdalne koncepty artystyczne – choć bez porównania mniej skomplikowane – mają w sobie element konstrukcji Locus Solus Raymonda Roussela". Biorąc pod uwagę to, że Dominika Święcicka podjęła pracę nad wykonaniem towarzyszących książce obiektów jedynie na podstawie opisów (traktowanych tu w sposób 'proceduralny'), nasuwa się dodatkowe skojarzenie z inną książką Roussela, "Nouvelles Impressions d'Afrique", do której ilustracje w oparciu o przesłane mu listownie instrukcje wykonał Henri Zo, wynajęty w tym celu przez Roussela za pośrednictwem agencji detektywistycznej.