Krzysztof Czyżewski, W stronę Xenopolis

„Dla globalizującego się i coraz bardziej współzależnego świata najważniejszym wyzwaniem staje się solidarność, obejmująca całość relacji człowieka, tak z innymi ludźmi, jak i z naturą. A głęboka solidarność potrzebuje głębokiej kultury. Człowiekowi nowej epoki – jeśli nie doprowadzi do katastrofy, ulegając narastającym po raz kolejny siłom ksenofobii i egoizmu – prawdziwe wyzwolenie przyniesie empatia, o którą będzie walczył z taką samą determinacją i odwagą jak wcześniej o wolność i którą będzie w sobie kształtował, nie uciekając od wolności, lecz dobrowolnie się jej wyrzekając, albo też – co na jedno wychodzi – mądrze się nią dzieląc”.

Eseje Czyżewskiego umiejscawiają Europę Środkową w samym środku najważniejszych dla współczesnego świata pytań i problemów: kryzysu wspólnotowości, pogłębiających się podziałów i coraz ostrzejszych wojen kulturowych. Ta część kontynentu jawi się tu jako etos i postawa, która wykorzenieniu przeciwstawia przynależność, kompleksowi prowincjonalizmu – siłę prowincji, a ostro zarysowanym granicom – przestrzeń przenikania i współistnienia.

Krzysztof Czyżewski otrzymał za „W stronę Xenopolis” nagrodę Ambasadora Nowej Europy.