Red. Aleksandra Sumorok i Tomasz Załusk, Marian Wimmer. Przestrzeń jako tworzywo sztuki

 "Marian Wimmer. Przestrzeń jako tworzywo sztuki" to szeroko zakrojona synteza ewolucjonistyczno-humanistyczna, w której poszczególne dziedziny twórcze – od literatury i dramatu teatralnego przez film, malarstwo i rzeźbę aż po architekturę i urbanistykę – były rozpatrywane w swej specjalnej specyfice. Rozprawa, niepublikowana za życia autora i praktycznie nieznana, ukazuje się tutaj po raz pierwszy. Oprócz niej niniejszy tom zawiera szereg innych tekstów i opracowań koncepcyjnych Wimmera z późnych lat 50., 60. i początku 70. Towarzyszą im analizy współczesnych badaczek i badaczy, którzy rekonstruują bogatą biografię zawodową autora i proponują możliwe tropy interpretacyjne jego refleksji teoretycznej, ukazując jej odniesienia ideowe oraz tło historyczne. Dokonują przy tym rewizji istniejących narracji i wypełniają luki w historii.

Marian Bernard Wimmer (1897–1970) – architekt, artysta, pedagog, organizator szkolnictwa artystycznego, teoretyk sztuki i architektury.