Twarz od wieków jest obiektem fascynacji artystów, naukowców i myślicieli. Może wyrażać niezliczone emocje i to w jej wyrazie odnajdujemy mnóstwo znaczeń. Sposób uchwycenia oraz ukazania charakterystycznych cech danej osoby, szczególnie w przypadku karykatury portretowej, otwiera pole do wielu interpretacji związanych zarówno z jej bohaterem, jak i z intencjami artysty. Problematyka interpretowania, przedstawiania i deformowania twarzy pojawia się w proponowanym przez Karolinę Prymlewicz tytułowym pojęciu przepotwarzania. W zamieszczonym w książce eseju analizuje złożoność historii postrzegania twarzy i jej portretowania. Rozważa, czym jest przepotwarzanie i jaki jest jego cel. Autorka opisuje sposób, w jaki interpretujemy twarze innych ludzi. W książce znajduje się również tekst Elżbiety Laskowskiej relacjonujący w krótkim zarysie kształtowanie się definicji terminu karykatura.
Tekstom w Przepotwarzaniu towarzyszy bogaty zbiór reprodukcji m.in. autoportretów Josepha Ducreux, rzeźb Franza Xavera Messerschmidta, fotografii Tomasza Machcińskiego oraz dzieł najwybitniejszych twórców karykatury portretowej z kolekcji Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego, takich jak m.in. Andrzej Stopka, Edmund Mańczak, Edward Ałaszewski, Edward Głowacki, Eryk Lipiński i Izabella Kulczyńska.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.