Glissando #35

Ten numer to nasza opowieść o radiu i sztuce radia, w jakiejś mierze potencjalny, wielowątkowy, polifoniczny scenariusz autotematycznego słuchowiska. Tematyka tekstów oscyluje przez cały czas między przeszłością a teraźniejszością, między radiotelegraficznymi początkami a internetową przyszłością. Ale także między różnymi rozumieniami tego czym jest i może, lub mogłoby być, radio.

Na stulecie niepodległości przygotowaliśmy numer o stuleciu radia, stuleciu walki o kontrolę nad eterem oraz suwerenność eksperymentów. To równocześnie opowieść o poszukiwaniach głosu sztuki radia specyficznej dla medium, walki o artystyczne formy radiowe wyemancypowane spod dyktatu tekstów literackich oraz konwencji teatru.

Narracja łączy trzy epoki historii radia: okres radiotelegraficznych eksperymentów z transmisją, rozwoju radiofonii na falach uwolnionych po roku 1918 do publicznego użytku oraz internetowej teraźniejszości oraz przyszłości. Skaczemy między I wojną światową, miedzywojenną ekspansją radia, powojennymi eksperymentami i walką z telewizją, wreszcei współczesnymi praktykami, rozpiętyi miedzy archiwizacją przeszłości i badaniem nowych sieciowych kontekstów przyszłej radiofonii.

Myśleliśmy o radiu nie jako o koncentrycznych kręgach, lecz o rozrastającej się sieci heksagramów. Na opowieść składają się cztery działy poprzedzone dwuczęściowym wstępem:

• ANATOMIA to dział tekstów poświęconych konstrukcji i funkcjonowaniu – anatomii, czy też architekturze – radia oraz radio artu. Autorzy tej grupy tekstów przyglądają się temu jak (różnie rozumiane) radio oraz sztuka radia są skonstruowane oraz jak działają.

• W części TURYSTYKA pragniemy zabrać czytelników w podróż i zarysować geografie radiowych eksperymentów: eksperymentalnych form słuchowiskowych, niezależnych radiostacji, ważnych środowisk, przełomowych form.

•  HAGIOGRAFIE zbierają zestaw tekstów zogniskowanych wokół wybranych pomnikowych postaci związanych ze sztuką radia.

• Z kolei w RADIO WARFARE spoglądamy na radio jako na technikę wojny dźwiękowej, zmierzając do jego militarnych korzeni.

Szóstą część numeru stanowi płyta zbierająca reinterpretacje kompozycji powstałych w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia.

Zarazem jest to numer, który sam jest rodzajem radioodbiornika: jednym z jego elementów, są biegnace przez numer osie złożona z kodów qr, które umożliwiają wychwycenie przy pomocy smartfonów niemal 150 stacji z całego świata. Do tego inne kody prowadzą do licznych kompozycji radiowych oraz dodatkowych materiałów dotyczących bohaterów i bohaterek numeru.

Chcemy aby numer ten wyrastał poza papier, aby transmisja trwała dalej. Wypuszczamy kolejne odnogi do internetu, skąd będziemy dalej nadawać sygnał.