„W XXI wieku sztuczna inteligencja stanie się jednym z głównych problemów w obszarze praw człowieka”, stwierdziła Safiya Noble w książce Algorithms of Oppression (Algorytmy ucisku) z roku 2018. Związki między sztuczną inteligencją, człowiekiem i prawem doprecyzowuje Joanna Żylińska w inicjalnym artykule niniejszego zeszytu „Tekstów Drugich”. Pisze mianowicie, że książkę Noble należy potraktować jako rozbudowany sygnał ostrzegawczy. Nakazuje on dostrzec stronniczość narzędzi rzekomo najbardziej obiektywnych – algorytmów. Przestroga dotyczy niesprawiedliwości ukrytej w samych systemach gromadzenia, magazynowania i udostępniania danych. Nie chodzi więc o chybiony pomysł programisty bądź źle napisany wers kodu. „Algorytmiczna opresja” nie jest pochodną pojedynczego błędu, lecz właściwością struktury systemu. Kwestia niesprawiedliwości współkonstytuującej sztuczne światy to wątek przewijający się przez większość artykułów niniejszego numeru zgrupowanych w „Szkicach” i „Dociekaniach”. Łączy je też posthumanizm – jako układ afirmowanych i krytycznych odniesień.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.