Praca zbiorowa, Janusz Bąkowski / Tytuł roboczy
Czasopismo “Tytuł Roboczy“, wydawane w latach 2004-2011, stanowiło podróż przez świat sztuki i kultury współczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem niestandardowych praktyk artystycznych. Było to inspirujące forum refleksji nad etosem i warsztatem artystycznym, miejscem prezentacji talentów polskich i zagranicznych. Strony czasopisma były wypełnione dyskusjami na temat istoty sztuki oraz ukazywały wybitne postacie artystyczne, które zasługują na uznanie, a jednak zostały zapomniane. “Tytuł Roboczy” nie tylko promował różnorodną twórczość, lecz także zachęcał czytelników do czynnego uczestnictwa i współtworzenia kultury, zamiast jedynie jej konsumowania. Redakcja wierzyła, że w sztuce istotna jest nie tylko treść, ale również umiejętność jej wyrazu. “Tytuł Roboczy” angażował się także w promocję szeroko pojętej kreatywności, rozumianej nie tylko w kontekście sztuki, ale także nauki, techniki, filozofii i literatury. Czasopismo stawiało sobie za zadanie prezentowanie różnych perspektyw na omawiane zagadnienia, starając się wzbudzić ciekawość czytelników i skłonić ich do głębszego zastanowienia się nad światem wokół nas. Wydana przez Fundację Archeologię Fotografii publikacja stanowi wznowienie – nakładem i siłami Jacka Bąkowskiego – specjalnego numeru “Tytułu Roboczego” poświęconego w całości twórczości Janusza Bąkowskiego (1922-2005), Tom zawiera artykuły wybitnych postaci sztuki polskiej: Zbigniewa Dłubaka czy Marka Grygla.
Janusz Bąkowski (1922-2005) – artysta wszechstronny: fotograf, grafik, malarz, rzeźbiarz oraz pionier eksperymentalnych działań w technice video. Inicjator Małej Galerii w Warszawie za sprawą wystawy “Kwadrat” (1977). Interesował się matematycznymi systemami przetwarzania obrazu i zagadnieniami percepcji rzeczywistości. Jego prace, niezależnie od medium (fotografia, malarstwo, rzeźba), charakteryzują się precyzją, długotrwałą realizacją i rozwijaniem strukturalistycznych koncepcji. Poza działaniami artystycznymi, pozostawił ponad 1000 godzin materiałów filmowych, dokumentując życie Nowego Jorku i Warszawy. Bąkowski prezentował swoje prace na licznych wystawach w kraju i za granicą, zyskując uznanie zarówno w Polsce, jak i na świecie (m.in. w Centre George Pompidou).
Spis treści publikacji:
- Jacek Bąkowski, Janusz Bąkowski 1922–2005
- Zbigniew Dłubak, Janusz Bąkowski, wystawa fotografii, 1976
- Leszek Brogowski, Sztuka i człowiek
- Marek Grygiel, Niefoto–grafie
- Jadwiga Przybylak, Opowieść o Januszku
- Jacek Bąkowski, Winda
- Szymon Bojko, Wspominając Janusza Bąkowskiego
- Janusz Bąkowski, Autoportret
- Janusz Bąkowski, Perpetuum mobile
- Janusz Bąkowski, Kule
- Stanisław Cichowicz, Rzeczy i sprawy godne powiedzenia
- Dorota Bąkowska-Rubeńczyk, Niewierszydła muzyczne
- Jacek Bąkowski, Maki
- Marek Grygiel, Janusz Bąkowski 1922–2005
- Jacek Bąkowski, Umiera stary człowiek
- Radosław Nowakowski, O ćwiczeniu
- Zenon Kulpa, Reprezentacje diagramowe, czyli jak mówić obrazkami