Krajobraz architektoniczny Warszawy w 2022 roku
(...)Pojawiły się też nowe trendy, dzięki którym zmieniają się obszary, wydawało się kiedyś trudne lub niemożliwe do ożywienia. Ale chyba najważniejszą zmianą jest pojawienie się nowego pokolenia planistów i architektów oraz prawie nieznanych przed rokiem 2000 wielu formacji miejskich aktywistów.
Zmieniają się jednocześnie struktura miasta i miejska tkanka, być może wbrew dawnym planom, ale w zgodzie z potrzebami i możliwościami transportowymi. Śródmieście i centrum, których przestrzenie (wbrew teorii zdające się łączyć ze sobą) dotychczas przesuwały się na zachód od pierwotnych lokalizacji, dziś w zasadzie nie zajmują obszarów, ale punkty w węzłach sieci transportu. Są nimi przede wszystkim stacje metra, obudowywane coraz to nowymi wieżowcami, a w każdym razie nowymi miejscami pracy.(...)
(...)Nowym zjawiskiem w Warszawie jest też niespotykane wcześniej na taką skalę przywracanie do życia terenów poprzemysłowych, a czasem uda się ten zabieg z terenami pokolejowymi i powojskowymi. Niektóre z realizacji są wybitnymi kreacjami architektonicznymi, inne takie nie są, ale w sumie tworzą rzeczywistość, w której termin „re-use” jest realizowany w praktyce.(...)
Książkę otwiera opis nowej, przekształcającej się struktury miasta. Najpierw prezentujemy raporty niezbędne do projektowania (Monika Wróbel, Dariusz Bartoszewicz), po czym następuje opis nowego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania, który wyjaśnia, co chcemy zmienić i dlaczego (Monika Konrad), a dalej analizujemy strukturę przestrzenną miasta widzianą jako efekt możliwości transportowych (Leszek Wiśniewski). Kolejne rozdziały odnoszą się do problemów sektorowych: wieżowce wyznaczające nowe śródmieście / centrum miasta (Mikołaj Gomółka), stan zagospodarowania terenów poprzemysłowych na wybranych przykładach (Jakub Andrzejewski) badamy rolę śródmiejskich, historycznych placów miejskich (Grzegorz Buczek), stan i przyszłość terenów zielono-niebieskich stolicy w nowym ujęciu (Barbara Szulczewska), oczami dewelopera pokazujemy środowisko mieszkaniowe (Kazimierz Kierejczyk, Krzysztof Tryboń), a także wskazujemy rolę narzędzi elektronicznych w projektowaniu miasta i życiu jego mieszkańców (Ewa Janczar).
Ze wstępu autorstwa Sławomira Gzella