Książka towarzysząca wystawie Magdalena Więcek. Działanie na oko w Zachęcie — Narodowej Galerii Sztuki poza m.in. katalogiem rzeźb i realizacji przestrzennych artystki przedstawia jej sztukę w kilku interesujących aspektach.
Anna Maria Leśniewska omawia zagadnienie pracowni-domu artysty i znaczenie fotografii w procesie twórczym, Gabriela Świtek wskazuje na powinowactwa rzeźby lat sześćdziesiątych z architekturą i na jej obecność w przestrzeni miejskiej, zaś Dorota Szwarcman, wychodząc od spotkania artystki z Karlheinzem Stockhausenem, przytacza znaczące przykłady związków rzeźby z muzyką.
Magdalena Więcek (1924–2008) — rzeźbiarka, zajmowała się również grafiką i rysunkiem. Studiowała na Wydziale Rzeźby w Państwowym Instytucie Sztuk Plastycznych w Sopocie oraz w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po okresie socrealizmu zwróciła się ku nowoczesnej, ekspresyjnej formie, z czasem coraz bardziej ciążącej w stronę abstrakcji. Brała udział w przełomowej dla rzeźby polskiej wystawie Rzeźba w ogrodzie (1957). W latach sześćdziesiątych związana z Galerią Krzywe Koło kierowaną przez Mariana Bogusza, uczestniczyła też w najważniejszych sympozjach i plenerach rzeźbiarskich w Polsce i za granicą.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.