Architektoniczny przewodnik po żydowskiej Warszawie to przede wszystkim wyzwanie dla wyobraźni. W mieście, którego jedną trzecią mieszkańców stanowili przed 1939 r. Żydzi, zostały po nich nieliczne materialne ślady okaleczone przez wojnę pojedyncze kamienice-ostańce, jedna synagoga, cmentarz, kilka kawałków muru, osiedle z gruzów getta i sporo pomników. Nawet ulice zmieniły swe nazwy i przebieg. Spacerując po nich i patrząc na nieliczne ocalone budynki lub ich pozostałości, możemy uświadomić sobie intensywność życia, jakie toczyło się wśród tej gęstej zabudowy, skalę zniszczeń tkanki miejskiej Śródmieścia Północnego (oraz podwarszawskiej linii otwockiej) i nieodwołalność związanej z tym utraty.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.